zondag 9 november 2014

Trailrun Weert 35 kilometer "Lopen met Lizette"

Vrouwlief Lizette en ik stonden zondagochtend aan de start van de eerste editie van de Trailrun Weert, een trail met afstanden van 15 en 35 kilometer. Wij hadden ons ingeschreven voor de 35 kilometer. Kon Lizette mooi nog even uitlopen na de winst op de 5 kilometer van de Typhoonloop. Samen met zo’n 40 andere trailers vertrekken we om 10 uur voor, zoals de organisatie het noemde, ‘de groenste trail van Nederland’.
Trailrun Weert 4 (Custom)
De eerste kilometers voeren ons langs twee meertjes en over modderige bospaadjes. Helaas lekt mijn waterzak aan alle kanten en loopt het water tussen mijn billen naar beneden. Hoewel het erotiserende effect mij niet ontgaat, toch maar even gestopt om het euvel te verhelpen, het bloed moet natuurlijk wel naar de beenspieren blijven gaan. Door deze gedwongen stop komen Lizette en ik achter in het deelnemersveld te lopen. Vanuit onze positie zien we op 300 meter afstand onze voorgangster rechtsaf een paadje tussen de akkers inslaan, terwijl de koplopers rechtdoor zijn gegaan. Nadat wij haar teruggefloten hadden inspecteren we samen de pijlen en het kleine gele bordje wijst toch echt naar rechts. Dank u wel mevrouw! Goed gezien! In de verte, misschien wel een kilometer verder, staan de kleine stipjes inmiddels stil, ze hebben door dat ze een bordje gemist hebben en moeten dus weer helemaal terug. Bonuskilometers heet dat in trailjargon. En zo gebeurt het dat Lizette en ik als respectievelijk eerste dame en eerste heer van de koers lopen. Jammer is dat we dan nog 30 kilometer moeten. Evengoed duurt het nog een half uur voordat we bijgelopen worden door de snelle mannen.

De organisatie heeft een heerlijke route uitgezet met hooguit een paar honderd meter asfalt. De afwisseling in ondergrond en landschap is erg groot: modderige padden tussen de weilanden, zachtverende bospaadjes met dennennaalden, singletracks met boomwortels, langs vennetjes, geen kilometer is hetzelfde. Onderweg bedenk ik me al snel dat dit een van de mooiste trails is die ik in Nederland heb gelopen. In een heerlijk novemberzonnetje vliegen de kilometers voorbij en genieten Lizette en ik van het feit dat we weer eens samen kunnen lopen.
Trailrun Weert 2 (Custom)

Rond het 20-kilometerpunt komen we op een oefenterrein van defensie. We lopen nu over een breed zandpad vol sporen van rupsvoertuigen, jeeps en ander zwaar materiaal. Het tempo zakt terug en het zwoegen begint. Als dan ook nog in de verte het geluid van crossmotoren klinkt wordt het echt zwaar. Niet veel later lijken we in, voor mij als natuurliefhebber, de hel beland. De route loopt nu pal langs een crossbaan waar quads en crossmotoren een gigantische herrie produceren en de vieze geuren van olie en uitlaatgassen hangt in het bos. Drankpost twee blijkt zelfs gesitueerd op het parkeerterrein van de cross. Temidden van tientallen campers en busjes, waar Tokkies in motorpakken omheen staan, drinken we snel wat en maken dat we gauw weer wegkomen van dit inferno. Navraag leert dat de organisatie niets van de cross wist en defensie zowel voor de lopers als de cross het terrein heeft opengesteld.

Wanneer de rust is weergekeerd begint het genieten ook weer. Hier doen we het voor. Lekker lopen in een mooie omgeving. De benen worden inmiddels wat stram, maar voordat we er aan toe kunnen geven moeten we over een heel smal paadje langs een beek. Alle aandacht bij het plaatsen van de voeten nu, en de pijn verdwijnt naar de achtergrond. Voor ons gevoel veel te snel moeten we weer het bos is. Maar ook hier weer een heerlijk zigzaggend paadje. Niet is vervelender dan lange rechte wegen in de laatste kilometers. Nu is er voldoende afleiding in de paadjes te vinden. De laatste kilometers vliegen weer voorbij en met een brede glimlach lopen we na drie-en-een-half uur onder het finishdoek door. Wat een heerlijke trail was dit! De Limburgse vlaai is ook heerlijk en na een warme chocomel met slagroom zijn de koolhydraten ook weer aangevuld.Trailrun Weert 3 (Custom)